تاریخ انتشار : جمعه ۱۸ آبان ۱۴۰۳ - ۸:۲۲
کد خبر : 27257

به بهانه برگزاری کنسرت در ساری بعد از ۷ سال؛

سکینه مریخ

زندگی‌نامه و فعالیت‌های هنری حمید هیراد

زندگی‌نامه و فعالیت‌های هنری حمید هیراد
حمید هیراد، متولد 1 بهمن 1370 در چابکسر گیلان، خواننده و ترانه‌سرای ایرانی است. او فارغ‌التحصیل فوق دیپلم رشته تاسیسات صنعتی است و فعالیت هنری خود را با شعر و ترانه‌سرایی آغاز کرد. هیراد در روستای مُلک میان از توابع بخش چابکسر شهرستان رودسر به دنیا آمد و نام اصلی‌اش حمید حسین‌زاده است. از سال 1376، زمانی که تنها 6 سال داشت، به موسیقی و شعر علاقه‌مند شد و فعالیت جدی خود را از سال 1385 و در سن 15 سالگی با سرودن شعر آغاز کرد. به‌زودی این علاقه به ترانه‌سرایی و خوانندگی سوق پیدا کرد.

به گزارش ریحان نیوز، اولین تجربه‌ی حرفه‌ای او در 15 اسفند 1395 با همکاری با گروه پازل بند، که از هنرمندان شرکت آوازی نو بودند، رقم خورد و با استقبال خوبی از سوی مردم مواجه شد. اما اولین آهنگ مستقل او با عنوان «مستم کن» در اردیبهشت 1396 منتشر شد و دو ماه بعد با آهنگ «دلارام» در همکاری دوباره با پازل بند به شهرت رسید. هیراد پس از انتشار چندین قطعه تک‌آهنگ به محبوبیت زیادی دست یافت و در 1 اردیبهشت 1397 اولین کنسرت خود را در سالن برج میلاد برگزار کرد.

در شهریور 1396، در سن 26 سالگی، حمید هیراد با مشکل ضایعات لنفاوی در گلویش مواجه شد و پس از مراجعه به پزشک و انجام تست‌های مختلف، متوجه شد که به سرطان خون مبتلاست. پزشکان به او اعلام کردند که تنها یک ماه بیشتر زنده نیست، اما او مایوس نشد و در کنار شیمی‌درمانی، آهنگ «شوخی مگه» را ساخت. همچنین، مشخص شد که پلی‌بک او در یکی از قطعات کنسرت شیراز به دلیل خطر سکته مغزی هنگام خواندن صدای اوج بوده است. این خواننده جوان در زمینه ترانه‌سرایی نیز با هنرمندانی چون هادی زینتی، امید صباغ‌نو و عبدالجبار کاکائی همکاری کرده است.

حمید هیراد در صفحات اجتماعی خود بر جمله «و خدایی که به شدت کافیست» تأکید دارد و محتوای بسیاری از آثارش را بر اساس معنویت و کمال انسانی ارائه می‌دهد. او معتقد است که مردم هنرمندان را بزرگ می‌کنند و به آنها جایگاه می‌دهند. در پاسخ به این سوال که اولین صدایی که به دلش نشست چه زمانی و صدای چه کسی بود، گفت: «حدود نه سالم بود و آن زمان در ماه مبارک تلویزیون یک آوازی از استاد محمدرضا شجریان پخش می‌شد که آواز افشاری بود. آن زمان شیفته آن صدا شدم و فهمیدم چه قدر به موسیقی علاقه دارم.»

او افزود: «بسیار خوشحالم که در دوره‌ای زندگی می‌کنم که صدای استاد شجریان و صدای تار استاد محمدرضا لطفی را شنیدم. این بسیار برای من با ارزش است و از همین جا برای استاد شجریان آرزوی سلامتی و بهبودی می‌کنم.» هیراد همچنین در مورد بیماری‌اش گفت: «اصلاً به این فکر نبودم که چرا یک ماه دیگر زنده هستم و هیچ‌وقت هم نشده که فکر کنم چرا من؟ یک دانشمندی می‌گفت وقتی همه چیز خوب است، چرا نمی‌گویید چرا من؟ قطعا من باید یک سری چیزها را در ده، دوازده سال یاد می‌گرفتم ولی این اتفاق باعث شد در پنج، شش ماه متوجه شوم که دنیا فانی و گذرا است.»

در پاسخ به این سوال که چرا همان زمان خبر ابتلا به بیماری‌اش را رسانه‌ای نکرد، گفت: «ذات من و قلب من طوری است که اصلاً دوست ندارم خبر بدی را به کسی بگویم و نمی‌خواستم با این خبر کسی را ناراحت کنم.»

و خدایی که به شدت کافیست

حمید حسین‌زاده (حمید هیراد) خواننده‌ای است که با آثارش در دل‌ها نفوذ کرده و محبوبیت زیادی پیدا کرده است. او در آثار و مصاحبه‌های خود به تأثیر معنویت و اعتقاد به خداوند به‌عنوان بخشی از زندگی و فعالیت هنری‌اش اشاره می‌کند. جمله «و خدایی که به شدت کافیست» در صفحات اجتماعی‌اش به‌طور ویژه‌ای مورد تأکید قرار دارد و نشان‌دهنده‌ی اعتقاد عمیق او به قدرت و رحمت خداوند است. این جمله بیانگر اهمیت معنویت و ارتباط با خدا در زندگی و کارهایش می‌باشد.

هیراد بر این باور است که هنرمندان باید با آثار خود به ارتقاء روحیه و کمال انسانی کمک کنند. به همین دلیل، بسیاری از آثارش دارای مضامین معنوی و انسانی هستند. او در مصاحبه‌ها به این نکته اشاره کرده که مردم هنرمندان را بزرگ می‌کنند و به آنها جایگاه می‌دهند، که این موضوع نشان‌دهنده‌ی اهمیت جامعه و ارتباط آن با هنرمندان است.

در مورد بیماری‌اش، هیراد بیان کرده که هرگز به این فکر نکرده که چرا به این بیماری مبتلا شده است. او به جای ناامیدی، با ایمان به خدا و امید به بهبودی، به زندگی ادامه داده و در این مسیر، آهنگ‌هایی مانند «شوخی مگه» و «ای بی خبر از حال بیمارم» را ساخته و به بیان احساسات و تجربیات خود پرداخته است.

این دیدگاه‌های معنوی و اعتقادی به او کمک کرده‌اند تا در برابر چالش‌ها و سختی‌ها مقاومت کند و به هنر خود ادامه دهد. هیراد همچنین به تأثیر استادان موسیقی و هنرمندان بزرگ بر زندگی‌اش اشاره کرده و از آنها به‌عنوان الگوهایی برای خود یاد کرده است. او در جستجوی الهام و قوت از خداوند و دیگر هنرمندان است تا به مسیر خود ادامه دهد.

در نهایت، او می‌گوید: «قدر همدیگر را بدانید، شاید فردایی نباشد.» این جمله به اهمیت زندگی در لحظه و ارزش روابط انسانی تأکید می‌کند و نشان‌دهنده‌ی نگرش عمیق او به زندگی و ارتباطاتش با دیگران است.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.